Europejska płaca minimalna, postulowana przez OPZZ, w opinii Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych

W dniach 9 i 10 marca obradował Komitet Wykonawczy Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ). OPZZ reprezentował Adam Rogalewski, zastępca członka Komitetu oraz dyrektor wydziału międzynarodowego.

Esther Lynch, zastępca sekretarza generalnego, przedstawiła stan prac nad stanowiskiem EKZZ w sprawie godnych płac (tak zwana europejska płaca minimalna) w związku z inicjatywą Komisji Europejskiej, zaprezentowaną w styczniu b.r. EKZZ, w deklaracji przyjętej kilka tygodni temu, popiera wprowadzenie godnych płac i skłania się do wprowadzenia dyrektywy ramowej jako najskuteczniejszego środka prawnego do ich realizacji. W pisemnym głosowaniu nad deklaracją większość członków EKZZ opowiedziała się za stanowiskiem europejskiej centrali związkowej (83 procent głosów za, 16 przeciwko, 1 wstrzymujących się). Przeciwne były związki skandynawskie, centrala słowacka i jedna z central portugalskich.

Przypomnijmy, potrzeba wprowadzeniaeuropejskiej płacy minimalnej była wielokrotnie podejmowana na arenie europejskiej przez OPZZ. Już na kongresie EKZZ w Paryżu w 2015 roku, wspólnie z włoską centralą CGIL wnosiliśmy o wprowadzenie do programu EKZZ odpowiedniego zapisu. W ubiegłym roku OPZZ, w stanowisku dotyczącym wyborów europejskich, podkreśliło potrzebę wprowadzenia godnych płac w UE. Przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski, jako jedyny z liderów polskich związków zawodowych, uczestniczył w posiedzeniach Komitetu Wykonawczego EKZZ, na których skutecznie przekonywał szefów związków zawodowych do poparcia naszej inicjatywy. Również Adam Rogalewski działającna arenie europejskiej, w tym w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym, nakłaniał kolegów ze wschodnio-europejskich central związkowych do uczestnictwa w posiedzeniach komitetu oraz głosowania nad zaproponowanym stanowiskiem. Nieocenioną rolę w tej sprawie odegrała czeska centrala związkowa CMKOS i jej przewodniczący Józef Stredula - wiceprzewodniczący EKZZ.

29 kwietnia Komisja Europejska, w ramach drugiej fazy konsultacji, przedstawi bardziej szczegółową propozycję ustosunkowując się m.in. do uwag EKZZ i innych partnerów społecznych. Nadzwyczajny Komitet Wykonawczy 5 maja zajmie się przygotowaną wersją stanowiska, które, podobnie jak poprzednim razem, zostanie poddane pod głosowanie pisemne. Głosowanie zaplanowane jest od 29 maja do 5 czerwca. Maj będzie więc kolejnym intensywnym okresem działań OPZZ w lobbowaniu na rzecz godnych płac w Europie.

Oprócz przygotowań do drugiej fazy konsultacji dotyczącej europejskiej płacy minimalnej, przedmiotem obrad komitetu były w głównej mierze sprawy dotyczące polityki gospodarczej: semestr europejski, zarządzanie gospodarcze, opodatkowanie osób prawnych. W związku z rozpoczętymi w zeszłym roku negocjacjami w ramach Międzynarodowej Organizacji Handlu, EKZZ przedstawiła projekt stanowiska w sprawie negocjacji dotyczących handlu elektronicznego (produkcji, dystrybucji, marketingu, sprzedaży i dostarczania towarów i usług za pomocą środków elektronicznych). Przedmiotem obrad było również stanowisko w sprawie negocjacji przyszłego partnerstwa pomiędzy Wielką Brytanią a Unią Europejską w związku z wystąpieniem tego kraju ze wspólnoty.

EKZZ przyjęła również deklarację dotyczącą epidemii koronawirusa (COVID- 19).EKZZ zwraca szczególną uwagę na zdrowie pracowników, szczególnie w usługach publicznych, którzy z narażeniem życia niosą pomoc osobom dotkniętym wirusem. Należy również zapewnić ochronę pracownikom wykonującym prekaryczne zatrudnienie (w Polsce zatrudnionych na umowie zlecenie), dla których izolacja związana będzie z pozbawieniem dochodu i środków do życia. Komitet podkreśla, że nieuczciwi pracodawcy mogą wykorzystać epidemię do zmniejszenia wynagrodzenia czy wprowadzenia zwolnień grupowych. Należy również zapewnić odpowiednie dofinasowanie dla sektora zdrowia, który w związku ze zwiększonymi wydatkami będzie wymagał większych nakładów finansowych. Unia Europejska powinna umożliwić państwom członkowskim większą elastyczność w polityce fiskalnej umożliwiającą zwiększenie deficytu budżetowego oraz, jeśli to będzie koniecznie, zawieszenie paktu fiskalnego.