W pierwszych trzech miesiącach obowiązywania ograniczeń Covid-19 bezrobocie wzrosło w całej UE o 900 000 osób, osiągając szokującą sumę 14,3 miliona. EKZZ szacuje, że dalszych 45 milionów pracowników jest obecnie objętych programami pracy krótkoterminowej i jest poważnie zagrożonych bezrobociem, podobnie jak 2,5 miliona pracowników zatrudnionych na podstawie bardzo krótkoterminowych umów o pracę. Łącznie jest to ponad 60 milionów powodów, dla których należy teraz uruchomić unijny plan naprawy gospodarczej.  Publikujemy list sekretarza generalnego EKZZ i przewodniczącego EKZZ do szefów rządów i państw krajów członkowskich UE wzywający do poparcia – na posiedzeniu Rady Europejskiej w dn. 17-18 lipca – planu naprawczego.




Bruksela, dnia 14 lipca 2020 r.


Premierzy / szefowie

Państw członkowskich UE

Szanowni Prezydenci, Szanowni Premierzy,

Prognozy dotyczące recesji i bezrobocia stale się pogarszają. W letniej prognozie gospodarczej Komisji Europejskiej przewiduje się, że w 2020 r. recesja będzie poważniejsza niż w wiosennej prognozie, a w 2021 r. poziom ożywienia gospodarczego będzie niższy. „Pilne działania niezbędne są do tego, by kryzys zatrudnienia nie przekształcił się w kryzys społeczny" to hasło przewodnie prognozy zatrudnienia z lipca 2020 r. przygotowanej przez OECD.

W pierwszych trzech miesiącach obowiązywania ograniczeń Covid-19 bezrobocie wzrosło w całej UE o 900 000 osób, osiągając szokującą sumę 14,3 miliona. EKZZ szacuje, że dalszych 45 milionów pracowników jest obecnie objętych programami pracy krótkoterminowej i jest poważnie zagrożonych bezrobociem, podobnie jak 2,5 miliona pracowników zatrudnionych na podstawie bardzo krótkoterminowych umów o pracę. Łącznie jest to ponad 60 milionów powodów, dla których należy teraz uruchomić unijny plan naprawy gospodarczej.

Te alarmujące dane gospodarcze przyniosą poważne konsekwencje społeczne i polityczne, które spotęgują i tak już niedopuszczalną sytuację: nierówność jest zdecydowanie za wysoka; średnia płaca pracowników w jednej trzeciej państw UE jest niższa lub prawie taka sama jak dziesięć lat temu; a Covid-19 ujawnił skutki cięć i niedostatecznych inwestycji w opiekę zdrowotną, społeczną i inne usługi. Grozi nam, że powolne i bardzo „nierówne” wychodzenie z kryzysu sprzed ponad dziesięciu lat zostanie przytłoczone przez tsunami recesji spowodowanej pandemią.

Dlatego też ruch związkowy w całej Europie wzywa każdego szefa rządu lub państwa w Unii Europejskiej - do podjęcia zbiorowej odpowiedzialności za wsparcie proponowanego unijnego planu naprawy gospodarczej o wartości 750 mld euro na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 17-18 lipca.

Ponadto zwracamy się z prośbą, aby nie zwiększać udziału pożyczek w pakiecie, aby nie uczynić niezrównoważonym obciążenia długiem wielu państw członkowskich; aby nie zmniejszać kwoty w ramach wieloletnich ram finansowych proponowanych przez Komisję Europejską, w celu uniknięcia poważnego ryzyka cięć w polityce spójności, zwłaszcza w EFS+; aby nie wprowadzać praw weta i uwarunkowań budżetowych do krajowych planów naprawy, co zaszkodziłoby potencjałowi proponowanej strategii naprawy w zapobieganiu masowemu kryzysowi gospodarczemu i kryzysowi zatrudnienia w UE. Zwracamy się do Państwa o wyrażenie zgody na to, aby Zielony Ład, Agenda Cyfrowa, Europejski Filar Praw Socjalnych i Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ były wytycznymi dla naprawy gospodarczej.

Plan naprawy gospodarczej jest prawdopodobnie najważniejszą decyzją, jaką Unia Europejska ma podjąć od ponad dziesięciu lat i nie może być ponownie odłożony w czasie. Opóźnienie go grozi zepchnięciem milionów osób na bezrobocie, co będzie kosztować rządy znacznie więcej niż finansowanie naprawy.

Nie zapominajmy o tym, kto pracował i narażał swoje życie przez kryzys Covid-19, aby zapewnić niezbędne usługi – kto był na postojowym lub wypchnięty na bezrobocie. Najbardziej ucierpią ludzie pracujący, często najsłabiej opłacani, ich rodziny i społeczności, jeśli nie uda się osiągnąć porozumienia w sprawie dużego i ambitnego unijnego planu naprawy gospodarczej.

Zgoda na to musi być najwyższym priorytetem społecznym, gospodarczym i politycznym Unii Europejskiej i jej przywódców.

Luca Visentini, sekretarz generalny EKZZ

Laurent Berger, przewodniczący EKZZ